Amodiño, pero...LENDO!

No momento en que se nos abre esta ventaíña, estamos traballando un tempo de lectura –no espazo da Biblioteca, sempre que podemos- cun pequeño grupo de alumnos/as con desvantaxes, e poder así compensalas con bos libros. Aínda que a pasos lentos, irémonos achegando ao obxectivo.

Escollen: O misterio dos fillos de Lúa, Kafka y la muñeca viajera e Querido hijo: estás despedido.
É que Fina Casalderrey, Sierra i Fabra, son FAVORITOS.
A mestra elixiu O violín de Auschwitz. Animádevos tamén.-

A mansión dos Pampín

Cada vez hai máis e mellores títulos en cómic nas bibliotecas, pero tamén están aparecendo online. Un exemplo é este título de Miguelanxo Prado que podedes descargar, ademáis de lelo aquí.

Get your own - Open publication

Juan Marsé nos recomienda...

El flamante nuevo Premio Cervantes, Juan Marsé nos habla de sus obras favoritas:

"La isla del tesoro", de Robert Louis Stevenson.

Amo esta novela porque, desde que la leí a los doce años, soñé con ser escritor de ficciones.
"Desde la última vuelta del camino" y "Memorias de un hombre de acción", de Pío Baroja.

Baroja es mi novelista español favorito. Todavía hoy su lectura me es necesaria para entender lo que ha sido y es este país.
"Guerra y paz", de León Tolstoi.Es una de las cumbres novelísticas del siglo XIX y la obra que más rendida admiración me ha causado jamás.

Fue un regalo de mi querida Paulina Crusat desde Sevilla, hace casi sesenta años.
"El rojo y el negro", de Stendhal.

Es una novela que en su día me deslumbró.

Me gusta porque, entre otras razones, el protagonista de esta fascinante historia,

Julien Sorel, es el padre espiritual del Pijoaparte.
"Las palmeras salvajes", de William Faulkner. El poderoso y seductor estilo de Faulkner en estado puro. En mi opinión se trata de su mejor novela, junto con "Absalón, Absalón".

Podemos visitar su página oficial en el Club Cultura o leer un relato breve del autor que El País nos ofrece: "El caso del escritor desleído"

Ollo de nube

Nunha tribu de indios crow (tribu desaparecida como tantas) nace un neno. Aínda que o nome que lle pon ao principio é Cazador Silencioso, aos poucos días descobren que é cego e as esperanzas dos familiares ven frustradas. Ollo de Nube, chamarase, e a súa nai decide ser os seus ollos. A través das palabras da súa nai e do que percibe polo resto dos sentidos, farase a súa composición do poboado e de todo o que o rodea e alcanzará unhas facultadas impensables para outros indios.
Ollo de nube de Ricardo Gómez, gañador do Premio Barco de Vapor 2006 é unha marabilla, posúe a sensibilidade do autor, e ademais, acción e unha mirada ao mundo a través dos ollos dos crow.
Ao terminar, quédache unha sensación agridoce. Doce pola feliz aventura de Ollo de Nube contra os malacosa (os colonizadores brancos), e agre porque sabemos que a longo prazo os indios desparecieron e gañaron os fusís aos arcos.
Que sería do mundo se non imperase a forza (como ocorreu cos indios norteamericanos ou con tantas outras razas en tantas outras partes do mundo), se triunfase a harmonía coa natureza e os seus espíritos?

Queredes ler o primeiro capítulo? O resto na biblioteca.

(Grazas a Literatura infantil y juvenil actual pola recomendación)

Día contra a violencia

Todo por amor?

Todo por amor? é, a pesar do interrogante que expón o título, unha historia de amor á educación como motor e combustible de vida, e tamén a constatación de que pode amar e crecer á vez, amar sen cortar as propias ás e ampliar o territorio. O territorio do libro está formado, en consecuencia, polos relatos e as valoracións dos alumnos que pasaron polas clases de educación afectiva e sexual de Rosa Sanchis, polas súas discusións e por un saber teórico, froito de quince anos de estudo e traballo a pé de clase.

A aparente sinxeleza da obra é unha virtude que non esconde a exacta radiografía da manipulación moral que o patriarcado cometeu coas persoas, en especial coas mulleres, personaxes secundarios na película da vida. Pero a cámara que a profesora instalou no aula vírase aquí cara á violencia exercida contra elas e mostra claramente como a semente dos principios patriarcales se enraíza nas crenzas e sentimentos dos mozos.

Amor e dor foron demasiado tempo da man; libros como este son necesarios porque ofrecen aos adolescentes -e tamén aos adultos- diferentes ferramentas que cuestionan unha educación demasiado restrictiva porque propón recuperar a capacidade para explorar e crear pracer nas relacións afectivosexuales e o tempo para pensar e perderse na fantasía.

Neste día de non a violencia sempre é importante ter en conta estos títulos.

18 Años de Derechos del Niñ@

Ya han transcurrido dieciocho años desde que se aprobó la Convención de los Derechos del Niñ@ y todos los países del mundo (salvo Estados Unidos y Somalia) la han ratificado, convirtiéndose así en el instrumento de Derechos Humanos más ampliamente refrendado en la historia de la humanidad.

Conoce tus derechos entra en la página de la Convención y sabrás qué es, para qué sirve, cuando se firmó y quién la desarrolla.

Contos de Doris Lessing

A editorial Lumen ven de publicar unha recopilación de contos, Cuentos Europeos, de Doris Lessing. No volume recóllense todos os contos que a gran escritora Doris Lessing ambientou en Europa, escritos na última metade do século pasado. Nestes contos adícase a analizar con rigor e piedade o que nos define como seres humanos.
Honestamente hei de decir que o vou empezar a leer. Aínda está quente, pero ten moi boa pinta. Gústanme moito os libros de contos, cambias de paisaxe e de personaxes continuamente e abordan todo tipo de tramas e situacións. E vindo de esta autora,que acadou recoñecemento internacional pola súa longa carreira e que parece alguén moi próximo a nos. Xa vos contarei.
Para saber sobre Doris Lessing, visitade a wikipedia, ver unha biografía e unha bibliografía extensa sobre a súa obra.
Imprimir

"A beleza non está en nós senón nos ollos de quen nos ve"

Con estas palabras resúmese a novela Laluna.com de Care Santos na que se recrea e actualiza a historia de Cyrano de Bergerac.
Cira ten dous problemas: un nariz que mide 'uns tres centímetros máis que o nariz máis grande que vexades' e o seu primo Amador, do que está secretamente namorada desde que era nena. A súa vida vólvese aínda máis problemática cando Amador lle pide que lle axude a conquistar á súa amiga Cris, da que o está locamente namorado. Cira, no seu papel de celestina, acabará axudando á súa amiga Cris a escribir cartas de amor dirixidas a Amador. Pero como é sabido, as mentiras teñen as pernas curtas.

Non deixedes de lela e se queredes saber mais aquí tedes información da autora e de Cyrano.

"El mundo está en manos de aquellos que tienen el coraje de soñar y de correr el riesgo de vivir sus sueños"

Novo diccionario visual interactivo

Cada vez temos mais alumnos procedentes doutros paises nas nosas aulas por elo as autoridades educativas pensaron neste recurso para que a integración e adaptación á nova realidade destes alumnos sexa máis doada. Pódense explorar os termos no seus escenarios, láminas temáticas para visualizalos e xogos para non esquecelos.
Unha boa ferramenta no portal de contidos da Xunta ou no link anterior.

Nova biblioteca escolar digital

A Fundación Germán Sánchez Ruipérez, a través do Centro Internacional de Tecnoloxías Avanzadas (CITA), acaba de crear a Biblioteca Escolar Dixital, unha ferramenta destinada á comunidade educativa, profesores, alumnos e pais, para compartir, utilizar, crear, difundir, avaliar e recomendar obxectos dixitais educativos de calidade.
Todo iso de forma pública, aberta e gratuíta.Para un mellor uso, se aconsella o rexistro có fin de poder recibir recomendacións doutros usuarios, crear a nosa propia biblioteca con obxectos dixitais, os nosos favoritos, comentarios, etc. Facelo é moi sinxelo e introdúcenos nun mundo cheo de posibilidades.

Benvidos á blogosfera

Novo kiosko

Na sección prensa prensada deste blog temos un enlace directo co Kiosko, do que xa falamos noutro post (saúdos Antonio, onde queira que esteas). Eu utilízoa moitas veces para ver rápidamente as portadas da prensa española máis importante. Pois resulta que ahora estamos de noraboa porque temos Novo Kiosko.
Os hábitos cambian e hoxe, segundo parece, xa se usa máis a prensa dixital que en papel, e esto non fai máis que medrar. Por que te vas conformar cun xornal, ou dous, se os podes ter case todos, polo menos os máis importantes. E se queres ver unha noticia atrasada, pódela buscar e ó rematar vas a outra páxina e xa está. E non acumulas kilos de papel, que antes foron árbores, que nos fan moita falla.
Botade hoxe unha ollada e veredes que portadas veñen cheas de esperanza, e por se fora pouco parece que os intereses van baixar. Ahora só falta que non perdamos o sentido e aprendamos dos nosos erros.
Saúdos.

Contaminando ata o fin

A capacidade da humanidade para contaminar non ten límite. No último acto do noso paso por este mundo tamén somos capaces de deixar residuos, e non so os naturais. Nun pequeno artigo da revista National Geographic do mes de novembro comenta o cara, económica e ecolóxicamente, que sae a morte. Por suposto, a maior nivel de vida maior contaminación. So nos Estados Unidos se gastan 9000 km (vez e media o raio da Terra) de táboas de madeira para ataúdes, boa parte delas de madeiras preciosas tropicais; aceiro suficiente para volver construír o Golden Gate, tres millóns de litros de líquido para embalsamar e 1,6 millóns de toneladas de formigón.

O “primeiro mundo” estraga e contamina sempre que ten oportunidade. Pero non hai que perder a esperanza, xa están aquí os “enterros verdes”, nos que os cadaleitos e as urnas funerarias están feitos de papel reciclado (que vos parece o azul? e o das frores?) e descansan na terra cando chega o momento. Iso si, poden levar un pequeno receptor GPS para que os que deixamos aquí saiban onde atoparnos.

Para saber máis sobre ecoenterros, podedes pulsar o seguinte enlace.

E se queredes escoller un modelo para cando chegue o inevitable podedes ver estes modelos ou estoutros. E se buscades un pouquiño máis, pois atoparedes moitas máis cousas. Todo está na internet.

Saúdos, ós vivos e ós mortos.

"Exilio, uno de los procesos más terribles que existen"

Así define el tema de esta obra su autor Fernando Marías.
"Zara y el librero de Bagdad" narra cómo una niña y su padre huyen de Irák perseguidos por un asesino profesional mientras que, en paralelo, se cuenta la vida de un niño que vive la Guerra Civil en Barcelona y que, tras el terrible éxodo del 39, coincide y convive con Machado. Según palabras del propio autor "el poeta le dice al niño cinco palabras que le perseguirán toda la vida y que supone el enigma con el que se identifica toda la novela".
¿Estamos condenados a repetir la historia? Una bomba estalla en Barcelona en 1938 durante la Guerra CIvil,y sesenta años después un misil destroza un dormitorio en Bagdad durante la guerra de Irak Entre tanto la muerte del poeta, un secreto, el miedo a sufrir por amor...y Zara y el librero de Bagdad.

Lee el primer capítulo y el resto en la biblioteca.