"E pur si muove"

O 26 de setembro de 1592, con 25 anos este personaxe ocupou a praza de profesor de matemáticas na Universidade de Pádua.
Pero se recorda entre outras cousas por esas palabras arrodillado ante o temido tribunal da Inquisición, obrigado a confesar publicamente un erro que non era erro: " Eu..., abandono a falsa opinión... de que o Sol é o centro (do Universo) e está inmóbil....Abxuro, maldigo e detesto os devanditos erros".
Algúns din que cando o ancián púxose de pé murmurou para os seus adentros: "E pur se muove" : E con todo (a Terra) móvese (ao redor do Sol).
Tiña setenta e nove anos de idade e o seu cabelo e a súa barba eran tan brancos como a espuma. Os seus ollos, que miraron ao ceo a través dos seus telescopios e observaron máis que calquera ser humano desde o principio dos tempos, estaban apagados pola idade. A súa reputación de ser un dos máis brillantes científicos do seu tempo foi a razón de que reis, raíñas disputasen os seus servizos.
Se aínda non sabes quen é escoita e mira: