ERIKA e ELÍAS

Dous relatos, dúas testemuñas e un mesmo final, a causa da monstruosidade nazi.

Nacín en 1944.

Non sei o día.
Non sei que nome me puxeron.
Nin sei en que cidade nin en que país vin ao mundo.
Tampouco sei se tiven irmáns.
O que sei é que cando apenas contaba cuns meses salváronme do…………
*
Miña nai guindoume fóra do tren.
*
Hoxe a mina árbore volve ter raíces.
*
A mina estrela aínda brilla no ceo.



Marchamos sen cerrar con chave.
A Mamá choraba.
……………………
Agardo.
Virá a Mamá coserme unha nova estrela para o meu aniversario?

Coa profunda esperanza das súas dedicatorias.
Os dous marabillosos álbumes, en Kalandraka [50 páx.]