Para os/as que preferides relatos curtos, dúas historias que namoran, do escritor que todos lemos e admiramos: A. Fdez.PAZ.
Estos días mercamos a Historia de aquí de Forges e preparando un artigo sobre este e outras novidades de Mafalda atopeime coa historia dos números árabes de Juan José Millás e Antonio Fraguas "Forges" grazas a Marina da biblioteca do IES de Arzúa. Leede a historia e pensade...a que vos soa???
“Chisco” Fdez. Naval, poeta e escritor noso, é unha persoa moi accesible, aínda que non estea moito no ámbito mediático.
Los jovenes de hoy no han vivido un mundo sin SIDA. 
Nunha tribu de indios crow (tribu desaparecida como tantas) nace un neno. Aínda que o nome que lle pon ao principio é Cazador Silencioso, aos poucos días descobren que é cego e as esperanzas dos familiares ven frustradas. Ollo de Nube, chamarase, e a súa nai decide ser os seus ollos. A través das palabras da súa nai e do que percibe polo resto dos sentidos, farase a súa composición do poboado e de todo o que o rodea e alcanzará unhas facultadas impensables para outros indios.
Ya han transcurrido dieciocho años desde que se aprobó la Convención de los Derechos del Niñ@ y todos los países del mundo (salvo Estados Unidos y Somalia) la han ratificado, convirtiéndose así en el instrumento de Derechos Humanos más ampliamente refrendado en la historia de la humanidad.
Na sección prensa prensada deste blog temos un enlace directo co Kiosko, do que xa falamos noutro post (saúdos Antonio, onde queira que esteas). Eu utilízoa moitas veces para ver rápidamente as portadas da prensa española máis importante. Pois resulta que ahora estamos de noraboa porque temos Novo Kiosko.
A capacidade da humanidade para contaminar non ten límite. No último acto do noso paso por este mundo tamén somos capaces de deixar residuos, e non so os naturais. Nun pequeno artigo da revista National Geographic do mes de novembro comenta o cara, económica e ecolóxicamente, que sae a morte. Por suposto, a maior nivel de vida maior contaminación. So nos Estados Unidos se gastan 9000 km (vez e media o raio da Terra) de táboas de madeira para ataúdes, boa parte delas de madeiras preciosas tropicais; aceiro suficiente para volver construír o Golden Gate, tres millóns de litros de líquido para embalsamar e 1,6 millóns de toneladas de formigón. 
O “primeiro mundo” estraga e contamina sempre que ten oportunidade. Pero non hai que perder a esperanza, xa están aquí os “enterros verdes”, nos que os cadaleitos e as urnas funerarias están feitos de papel reciclado (que vos parece o azul? e o das frores?) e descansan na terra cando chega o momento. Iso si, poden levar un pequeno receptor GPS para que os que deixamos aquí saiban onde atoparnos.
Para saber máis sobre ecoenterros, podedes pulsar o seguinte enlace.
E se queredes escoller un modelo para cando chegue o inevitable podedes ver estes modelos ou estoutros. E se buscades un pouquiño máis, pois atoparedes moitas máis cousas. Todo está na internet.
Saúdos, ós vivos e ós mortos.
Houbo unha vez un inglés que tocou a batería con Genesis (antes de Phill Collins), formou parte dun circo, recorreu Europa rapando ovellas, foi á China para facer unha guía de viaxe, e despois de todo iso acabou mercando un cortijo na Alpujarra. E alí leva vivindo moitos anos coa súa muller, Ana, e a súa filla andaluza Chlöe. Este inglés, chamado Chis Stewart recolleu no libro “Entre limones” o seu desembarco na Alpujarra e, como tivo éxito, fixo a segunda parte, “El loro en el limonero”. 
Todos os días, en millóns de aulas en todo o mundo, leva a cabo o esforzo universal do ensino e a aprendizaxe. O don da alfabetización transmítese dunha xeración á seguinte, xunto ao amor á aprendizaxe e a sede de coñecementos. Cando se comparte o coñecemento, adquírense aptitudes e a vida pode cambiar.
Hoxe celebramos a diversidade linguística en Europa, e por suposto, no mundo. Porque as linguas sí que importan.
They are not long, the weeping and the laughter,
Love and desire and hate;
I think they have no portion in us after
We pass the gate.
They are not long, the days of wine and roses:
Out of a misty dream
Our path emerges for a while, then closes
Within a dream.
«Creo que el bien vencerá finalmente al mal. No sé cómo, pero tengo fe en su victoria. (...) No soy ni un teólogo ni un filósofo, sólo un narrador de historias. (...) Básicamente soy un optimista. Intelectualmente puedo ver que el equilibrio del hombre se encuentra 50%-50%, y sus posibilidades de estallar son de una a una. No puedo contemplar esto más que intelectualmente. Simplemente soy incapaz de creer que esto pase. Esto significa que soy por naturaleza un optimista y por convicción intelectual un pesimista, supongo».Las novelas e historias de William Golding son relatos llenos de aventuras que nos revelan su opinión sobre cómo es el ser humano, con sus miserias y sus virtudes; basta leer su primera y más conocida novela El señor de las moscas de la que disponemos ejemplares en la biblioteca tanto en formato papel como en película. En ella los protagonistas se adaptan ante circunstancias adversas, la violencia, el miedo en todas sus formas: a lo desconocido, a la incertidumbre, a los demás, y a la soledad... porque son niños, o ¿no tanto?
