"Lástima que el Amor en un diccionario no tenga donde hallar cuándo el orgullo es simplemente orgullo y cuándo es dignidad!"
O poeta sevillano Gustavo Adolfo Bécquer naceu tal día como hoxe 17 febrero no 1836.
Sabías que...?
- A pesar de que se coñecen unha infinidade de datos da súa vida e da súa obra, hai outros moitos que seguen sen ser descubertos pola gran maioría. Por iso, consideramos que é o momento perfecto para poder desvelar algunhas desas curiosidades que non todo o mundo sabe:
- O seu verdadeiro nome era Gustavo Adolfo Claudio Domínguez Bastida. Se se deu en chamar Bécquer porque este era o apelido da familia de orixe flamenca da que procedía a súa nai e, por tanto, el mesmo.
- Encantáballe a pintura e mesmo comezou dando clases para converterse en pintor, con todo, ao final decantouse por outra arte, o das rimas.
- A súa paixón pola lectura foille inculcada pola súa madriña, Manuela Monnehay Moreno, coa que se foi a vivir despois de quedar orfo de pai e nai. E é que ela non só era unha gran apaixonada da literatura senón que tamén contaba cunha amplísima biblioteca.
- A que fose a súa musa, a que lle inspirou precisamente poemas como A túa pupila é azul, deuse en chamar Julia Espín. Era unha atractiva cantante de ópera coa que nunca chegou a formalizar ningunha relación porque ela aspiraba a algo máis que a un escritor con vida bohemia.
- Sempre mantivo unha relación moi estreita co seu irmán, o pintor Valeriano Bécquer. Tanto é así que, entre outras moitas cousas, chegaron a realizar un conxunto de láminas satíricas sobre a familia real que respondeu o título dos Borbóns en pelotas. Foron realizadas en acuarela por ambos e non se publicaron ata 1991, pois nas mesmas mostrábanse aos distintos membros daquela en situacións cotiás e pornográficas.
- Escribiu en varios xornais e revistas da época, como sería o caso do Contemporáneo, A Ilustración de Madrid ou O Entreacto.
- Tras morrer, e a pedimento do propio autor, varios dos seus amigos decidiron publicar as súas obras non só para conseguir que fose recoñecido senón tamén para que co diñeiro que se obtivese os seus fillos puidesen saír adiante. E é que como el mesmo díxolles antes de falecer: “se é posible, publicade os meus versos. Teño o presentimento de que morto serei máis e mellor coñecido que vivo”.
Gustavo Adolfo Bécquer converteuse nun referente para multitude de lectores e de escritores. Entre estes últimos atópanse os afamados dramaturgos irmáns Álvarez Quintero. Ata tal punto chegaba a paixón destes polo poeta que, grazas á súa iniciativa, conseguiuse erixir erixir unha escultura na súa honra no famoso Parque de María Luisa en Sevilla
Ningún comentario :
Publicar un comentario