Contemporáneo de Cervantes, Lope, Góngora, Velázquez…, Francisco de Quevedo naceu o 14 de setembro de 1580 en Madrid. A súa familia, de ascendencia fidalga norteña, pertencía á burocracia de palacio, polo que o autor estivo desde neno familiarizado coas grandezas e miserias da corte. Desenvolveu unha forte ambición política, que se reflectiu, á parte de en a súa militancia activa, nos froitos do seu outra gran vocación, a literaria. A súa pluma foi o seu mellor arma, desmesurada e hiperbólica, fíxoa brillar e converteuse con ela en “un portentoso xenio verbal, que levou a lingua literaria española a cimas de agudeza insospeitadas, nunha labra insaciable co idioma que lle fixo arrincar sentidos inéditos e achados lingüísticos non superados”.
Para coñecer a súa vida e obra, visitade a Biblioteca Virtual Cervantes. Pero hoxe vos traemos varias curiosidades da súa vida:
1. Infancia lectora .Na súa infancia buscou refuxio nos libros e a literatura, pois naceu con certas condicións que lle dificultaban adaptarse á vida cotiá desa época, polo que os nenos e a xente en xeral burlábanse del, xa que dispoñía mal formacións nos seus pés que lle impedían camiñar ben, así como Miopía, que o obrigaba a usar lentes.
2. Libros viaxeiros. Cunha paixón para a lectura dicíase que cando el tomaba longas viaxes ou ben, viaxaba para calquera parte, tomaba un pequeno grupo de 100 libros consigo, pois era un lector moi disciplinado, non podía vivir sen a lectura. Incluso inventando certos dispositivos que lle permitían facilitar a lectura mentres leste comía ou ben estaba recostado na súa cama.
3. Biblioteca de ilusión. Dise que cando este faleceu, deixou unha colección de máis de 5000 obras na súa biblioteca persoal.
4. Pequena liorta. Tiña certas disputas ocasionais con Luís de Góngora, pois este sempre se burlaba por medio dos seus escritos del e viceversa
5. Espadachín destacado. Como para a época todos dispoñían de espada, Francisco non era a excepción, pois se dicía que esta era unha extensión do seu corpo, cousa que o fixo involucrarse en máis dunha pelexa, incluíndo aquelas en as que defendía a honra dunha dama.
6. RAE. As lentes de Francisco De Quevedo tiveron tanta participación onde queira que pasaba que mesmo a Real Academia Española, tomou o termino Quevedos, como aqueles anteollos que se suxeitaban do nariz, sendo de forma circular.
7. Paradoiro descoñecido. Hai datos inexactos en canto ao paradoiro de Quevedo nestes momentos, pois, grazas a un saqueador de tumbas que quería facerse coas súas espuelas de ouro sólido, tiveron que mover a súa tumba cara a outro lugar, que hoxe en día non se sabe con exactitude cal é.
Hai que facer mención honorifica tamén aos seus vicios pois, as súas paixóns máis resaltantes sen dúbida foron: o tabaco, a caza e beber, ademais de asistir moi a miúdo a prostíbulos.
O feito é que Francisco de Quevedo foi un xenio para a súa época e un notable escritor, quen estude literatura ou queira entender as vidas pasadas dos nosos piares ilustradores sabe que debe de pasar polos escritos de Quevedo para ter unha leve noción de quen se trata e que o fai un escritor sobresainte.
Lembrade un dos seus máis famosos poemas:
Ningún comentario :
Publicar un comentario